Δύο στολίδια στα Τρίκαλα Κορινθίας!

Κάποιες γυναίκες από από την παρέα τρυπώνουν σ' ένα δωμάτιο γεμάτο κασκόλ, γάντια, πασμίνες, "αγκαλιές" του χειμώνα. Χαζεύουν, προβάρουν, αγοράζουν, θαυμάζουν: "Κοίτα, πόσο ωραία πράγματα έχει. Μεγάλο πράγμα το καλό γούστο...". Άλλες, ανεβαίνουν για λίγο στα δωμάτια για ν' αφήσουν τα πράγματα. Τα δωμάτια στο Αρχοντικό Φιαμέγκου μοιάζουν κουκλίστικα. Είναι κουκλίστικα. Κάποιες τρίτες, φορούν μπουρνούζια και κατεβαίνουν στον ισόγειο χώρο του αρχοντικού για σάουνα, χαμάμ κι ένα χαλαρωτικό μασάζ. Η Μαίρη επαναλαμβάνει: "Εδώ θέλω να αισθάνεστε σαν στο σπίτι σας!". Αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας. Δεν έχουμε όρεξη να βγούμε. Εδώ θα κάτσουμε για φαγητό. Σ' ένα τεράστιο ξύλινο τραπέζι, κι ακόμη ένα για τα παιδιά, που παίζουν ακόμη ελεύθερα στον μεγάλο κήπο. Το τραπέζι στρώνεται. Με λευκά τραπεζομάντιλα και υπέροχα σερβίτσια, με κανάτες γεμάτες κρασί και πιατέλες που ξεχειλίζουν νοστιμιά. "Σήμερα έχει και ζωντανή μουσική. Κιθάρα και παλιές αγαπημένες μελωδίες", μας λέει η Μαίρη. Το "σπιτικό" μας τώρα γεμίζει νότες. Και χαρούμενα παιδιά που χορεύουν ελεύθερα ανάμεσα σε γέλια και χειροκροτήματα. Είναι αργά. Κανείς δεν νυστάζει. Πάμε για ύπνο, η μέρα αύριο θα είναι μεγάλη...

Ξημερώνει. Τα παιδιά δεν θέλουν να πάμε αλλού, "εδώ είναι τέλεια σου λέω!". Κατεβαίνουμε για πρωϊνό στο Αρχοντικό Φιαμέγκου: "Μην βιάζεστε", μας λέει η Μαίρη. "Εδώ το πρωινό μπορεί και περιμένει". Τα παιδιά, πάλι δεν μπορούν! Σπιτικές μαρμελάδες, χωριάτικο ψωμί, φρέσκα τηγανιτά αυγά, φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι κι ό,τι τραβάει η ψυχή τους "παρελαύνει" μέσα σε πιάτα κι ανάμεσα σ' επιφωνήματα θαυμασμού. Ακόμη ένας καφές στην καταπράσινη όαση με τις λεμονιές και τις πορτοκαλιές. Καλάθια γεμάτα πορτοκάλια και λεμόνια στα πόδια μας: "Πριν φύγετε για Αθήνα να πάρετε αυτά τα φρούτα! Έχουν άλλη μυρωδιά, άλλη γεύση... Και να ξανάρθετε τα Χριστούγεννα όλοι μαζί με τα παιδιά! Να παίξουμε χιονοπόλεμο, να κάνουμε σκι και να κάτσουμε όλοι μαζί στο τζάκι λέγοντας ιστορίες". Ένα μεγάλο παρατεταμένο "ναι" κατακλύζει το χώρο. Ένα μεγάλο παρατεταμένο ναι "φτιαγμένο" από παιδικές φωνές. Μπορεί να το αρνηθεί κανείς;